week 3/4/5 van Willemijn

Hii Allemaal,

Ik heb weer een hoop te vertellen. 

Week 3:

Deze week heb ik van de 4 dagen stage 3 dagen op de poli gestaan. Dit zou heel leerzaam en leuk moeten zijn maar ik mocht nergens meekijken of bij zijn. Dit was erg vervelend, ik heb die 3 dagen alleen op de gang gezeten en van de zwangere vrouwen de tensie gemeten en hun gewogen. Ik was iedere dag voor 10 uur al klaar met alles omdat de ochtend poli maar tot 12 uur duurt en deze week er weinig afspraken waren gemaakt. De 4e stage dag van de week stond ik weer op de afdeling verloskunde, ook op de afdeling was het erg rustig. 

Weekend:

Dit weekend was best saai geweest aangezien er een aantal mensen zich niet lekker voelde waardoor we niks hebben kunnen doen. Wat we wel hebben gedaan is gesport in een sportschool hier om de hoek. Hier hebben we nu ook een sport abonnement. Verder de wekelijkse boodschappen gedaan. Ook hebben we carnaval gemist volgens ons de leukste feest week van heel het jaar.

Week 4:

Maandag, was niet echt een spannende dag.

Dinsdag, waren we een dag vrij aangezien het hier Bevrijdingsdag was. We zijn samen met 2 andere meiden gaan zwemmen bij een resort.

Woensdag hadden we weer stage, dit was een rommelige stage dag voor mij. Ik stond op zaal ingedeeld dus dat betekent waardes meten in de ochtend die in de mapjes schrijven en daarna de mapjes verder bijschrijven. Ik mag de mapjes niet verder bijschrijven omdat ze dat op een speciale manier doen en ze het zelf willen doen. Toch heb ik al een aantal keer aangegeven dat ik dat wel wil leren maar dat willen ze me niet aanleren. Dus mag ik dan altijd de vervelende klusjes verder doen. Dit keer was het met een HIV-positieve moeder naar een educatie gaan op de kinderpoli. Het probleem was dat ze mij van te voren niks hadden verteld, de mw. geen medicijnen mee had waarmee ze juist moest oefenen (medicijnen voor de baby om de overdracht van HIV te voorkomen) om die in de juiste hoeveelheid op te trekken en te geven. Nu had mw. al 5 kinderen de oudste was 15 jaar en de jongste 1 jaar oud, dus wist ze het wel alleen moest het nog op de spuitjes (die in de mond van de baby gaan om zo het medicijn in vloeibare vorm toe te dienen) aangegeven worden hoeveel ze van de medicijnen moest optrekken. Maar omdat ik die dus niet meegekregen had moest ik terug lopen naar de afdeling, waar degene die op de medicijnen stond voor die dag te vragen hoe het zat. Bleek dat ze daar al heel de ochtend mee bezig waren, maar het medicijn recept kwijt was en het opnieuw aangevraagd moest worden. Alleen omdat die moeder die dag naar huis ging moest het via de normale apotheek gaan ipv. de apotheek van het ziekenhuis.  Dus moest ik buiten het ziekenhuis naar de apotheek gaan om het op te halen. Ook is het zo dat ze er dan voor moeten betalen, dit heb ik na een hoop geruzie met die vrouw achter de balie uiteindelijk niet hoeven doen omdat er een andere mw. achter de balie voor die mw. heeft betaald. Hierdoor duurde het bijna anderhalf uur voordat ik weer terug naar de moeder kon met medicijnen terwijl zij nogsteeds zat te wachten bij de kinderpoli voor de educatie. Daar duurde het 5 minuten en we konden weer terug naar de afdeling. Hierdoor kon ik niet samen met Luuk lunche wat we iedere dag doen.

Donderdag heb ik een klinische les gekregen over een baring, hoe dat het komt dat eerst je baarmoedermond klein blijft en de baarmoeder groeit terwijl het op een gegeven moment omschakelt. Dan word de baarmoedermond groter tot aan 10cm en de baarmoeder wil krimpen. DIt heeft allemaal met hormonen te maken. Heb het zo veel mogelijk proberen te volgen maar was erg lastig aangezien de les bedoelt was voor de artsen in opleiding en de verloskundige. 

Weekend:

We hadden donderdag samen met 2 andere meiden gepland om zaterdag te gaan quad rijden en ziplinen. Vrijdag kregen we een mail dat onze geplande trip niet door kon gaan vanwege onderhoud. Dit was zo jammer we hadden erg veel zin om die trip te gaan doen. uiteindelijk hebben we toen voor een andere tour gekozen, Brownsberg. Hierbij ga je met een jeep 3 uur rijden de berg op. Waar je een mooie wandeling door de jungle maakt naar een waterval, er zijn 2 verschillende watervallen die je kunt bezoeken, de een is 1 uur lopen voor je er bent en de ander een kwartier. Wij zo sportief dat we zijn hebben voor beide watervallen gekozen om te lopen.

De jeep waar we in gingen rijden was eigenlijk een 4 persoons jeep waar we dus met zijn 5e in zaten, met zijn 3 op de achterbank was best krap. We zaten lekker aan elkaar geplakt van de warmte, Luuk had het wel lekker die zat in de bij rijders stoel. Onderweg naar de berg hebben we 2 stops gemaakt 1 voor te ontbijten, hier kregen we gebakken banaan en een loempia met kousenband(een soort boon) en kip er in. De andere was bij een supermarkt waar je dan eventueel nog iets kon kopen. Daarna was het nog een 5 minuten tot we onderaan de berg stonden en nog omhoog moesten rijden. dit was op sommige stukken erg stijl en glad. De jeep raakte halverwege de berg ook oververhit waardoor we moeste stoppen met rijden en de auto moesten laten afkoelen. Na een korte stop reden we weer verder de berg op. Op de top was het even plassen en beginnen aan de wandeling. Een wandeling met gladde stijlen stukken om te lopen die zelfs op onze kisten soms glad waren, maar onze gids die deze tour ongeveer 2/3 keer per maand loopt gewoon op zijn badslippers liep en zo de berg af renden en weer op renden. Onderweg zijn we van allerlei dieren tegen gekomen van een slang tot aan apen. Toen we bij de eerste waterval aan waren gekomen hadden we het zo warm dat Luuk meteen zijn kleren uit trok en als eerst lekker ging douche(wel in zijn zwembroek natuurlijk). Het water was erg koud maar super verkoelend vooral met het weer hier. Na een hoop foto's en weer lekker afgekoeld te zijn gingen we weer berg op de zelfde weg terug. Erg pittig en stijl (naar boven gaan is toch minder leuk als naar beneden). Weer boven konden we weer naar beneden naar de 2e waterval, dit was maar een klein stukje maar nog steiler naar beneden in een gemaakte trap door houten planken. Het waren grote diepe treden. Toen we beneden waren kon Luuk het niet laten om weer lekker te gaan douche. Terwijl hij lekker met het water aan het spelen was zat ik samen met de 2 andere meiden en onze gids watermeloen te snijden en eten. Luuk is hier die ook het water een stuk gaan volgen tot hij bij een gevaarlijke plas water kwam, waar gevaarlijke vissoorten in zwemmen. Hier mocht hij niet komen en hebben we hem terug geroepen toen is die weer terug gekomen. Na dat we weer terug om hoog waren gelopen zijn we nog een stuk verder gelopen om helemaal naar het hoogste punt van de berg te komen. MAN wat een uitzicht. Na een hoop kilometers lopen en alleen het ontbijt van de ochtend hadden we met zijn alle erg veel honger en hebben we kip met rijst en een speciaal soort groente uit Suriname gegeten. Na het eten zijn we weer de auto in gestapt en terug naar Paramaribo gereden.

Week 5:

Laatste week op de verloskamer!

maandag en dinsdag heb ik niets mee gemaakt op de afdeling omdat het super druk was doordat er weer nieuwe verpleegkunde stagiaires bij waren gekomen. We stonden ongeveer met 27 man op de afdeling terwijl in Nederland het al veel is als je met 7 man op een afdeling staat.

woensdag stond ik voor het eerst op de verlos kamers. De overdracht was nog maar net over en er was al een bevalling. De eerste van de 3 die ik deze dag heb gezien. Deze dag heb ik veel geleerd en veel kunnen vragen over een bevalling. 

Donderdag de laatste dag op de afdeling. Ik had aangegeven dat ik graag weer op de poli wilde staan omdat op donderdag de postnatale controles worden gedaan. Helaas werd ik daar niet geplaatst omdat er al andere stagiaires daar heen gingen. Dus werd weer op zaal gezet, wat ik erg jammer vond. Uiteindelijk was dit helemaal niet erg omdat ik heel veel heb kunnen zien, er was een vrouw op de PE kamer (een kamer voor zwangere vrouwen die ziek zijn) zij heeft door eclampsie (zwaarste vorm van zwangerschaps vergiftiging) al een kind verloren en kreeg in de ochtend meerdere insulten (epileptische aanvallen). Hoe de verloskundige en arts hier op reageerde was goed om te zien, ze reageerde snel en professioneel. Na dat ze de vrouw Magnesium, Oxytosine en NACL hadden gegeven in 3 verschillende infusen begon de vrouw weer wat rustiger te worden. Als ze helemaal stabiel was zou ze naar de OK gaan voor een keizer sneden. Dit was niet het geval doordat ze de insulten had gekregen door de weeën die ze kreeg. Na dat ze net stabiel was door de medicatie is ze dus op een natuurlijke manier bevalen van een levende zoon. Terwijl dat dat allemaal gebeurde was er een vrouw overgenomen vanuit de SEH (spoed eisende hulp). Deze vrouw was net 3 dagen in Suriname en kon geen Nederlands, geen Surinaams en ook geen Engels praten. Alleen Frans, hierdoor was het lastig om met haar te communiceren. Na dat ze 10 minuten bij ons was en we bezig waren met de opname kwamen we er al snel achter dat ze al weeën kreeg en klaar was om te gaan persen. Hier kwamen we bij het toucheren achter. Omdat haar vliezen nog niet waren gebroken hebben we die moeten breken. Hierna ging het heel snel en was het kind zo geboren. Dit was de laatste stage dag op de verloskamer. Maandag begin in op de kinder afdeling. Ben benieuwd wat ik daar allemaal te doen en te zien krijg.

Nu hebben we lekker wekend en staat er weer een leuke tour op de planning. Maar daar lezen jullie de volgende keer meer over!