De eerste 2 dagen stage!

Hallo iedereen!

De afgelopen 2 dagen hebben wij stage gelopen in het AZP ( Academisch
Ziekenhuis Paramaribo). Het waren al 2 bijzondere dagen. Ik ( Luuk) sta
de periode van 4 Feb tot 5 Maart op de afdeling orthopedie mannen. De
periode van 9 Maart tot 7 April sta ik op de afdeling chirurgie mannen
en het allerleukste van heel de stage zijn de dagen 8 en 9 April. Dan
mag ik 2 dagen lang mee naar de OK's om mee te kijken met meerdere
operaties. We draaien alle diensten van 7 tot 3 uur.

De eerste 2 dagen op orthopedie zitten er op. Het is een vrij rustige
afdelingen met veel verschillende soorten patiënten. In de diagnoses
zijn de verschillend. Ze kunnen een heup fractuur hebben of een gebroken
boven arm, maar ze kunnen er ook met schot wonden liggen. We zijn niet
meer in Nederland, dus hier is dat heel normaal. Soms liggen patiënten
er al 2 weken met een gebroken heup, maar hebben ze niet genoeg geld
voor de operatie. Dan moeten ze blijven wachten of gaan ze iets anders
doen met de patiënt. Dat zijn dingen waar we hier mee te maken krijgen,
maar het ziekenhuis is hier op aan gepast.

Verder merk je dat Suriname erg veel culturen heeft. Ik merk dat als ik
op de zaal van 6 patiënten sta ik wel 5 tot 6 verschillende culturen heb
liggen. Er zijn Surinamers, Nederlandse- Surinamers, Hindoestaanse-
Surinamers, Javanen, Chinezen, Indianen en Creolen. Het mooie van dit is
ze hebben allemaal hun eigen taal en eigen manier van leven. De meeste
culturen spreken wel Nederlands, maar ze spreken onderling samen met
elkaar en met de verpleeging hun eigen taal. Wat soms best raar is, want
het lijkt net of ze het alleen maar over die blanke jonge broeder hebben.

De collega's van de afdeling zijn benieuwd naar je, omdat je uit
Nederland komt. Ik merk wel dat ze je weinig betrekken bij het werk op
de afdeling. Ze zijn meer met hun eigen taken bezig als met de
stagiaires. Dat geld niet voor mij alleen, maar ook voor de mede
Surinaamse stagiaires. Ze zijn wel allemaal van de gezelligheid en de
grapjes, want wat ze de hele dag doen is Surinaams naar je praten en dan
beginnen ze naar je te lachen, omdat je ze niet verstaat. Ergens ook wel
weer grappig, maar helaas kan ik niks terug zeggen want ze verstaan mij
wel.

Ik moet aan de manier van werken op de afdeling erg wennen. Dit had ik
wel verwacht, maar er zijn wel aantal dingen die ik niet had verwacht.
Ik wist dat het hier warm zou zijn en dat ze erg rustig aan doen met de
na druk op ERG rustig. Daar wen ik wel aan, maar ze zijn in het AZP erg
streng en alles volgens de regels. Zo moet heel je pak netjes zijn en er
geen vuil aan je schoenen zitten, Als je met een urinaal over de gang
loop moet je die laag houden met een doek er over een, temperatuur meten
doen ze onder de oksel, In Nederland zijn we computers in het ziekenhuis
gewend maar hier werken ze met heel veel schriften, De nachtdienst wast
de patiënten, De patiënten worden geplaatst op klasse verzekering. Als
je veel geld heb mag je naar klasse 1. Als je geen tot weinig geld heb
ga je naar klasse 3 en dat is met 6 patiënten op een kamer of wat ik al
geschreven had dat je zelf de operatie moet betalen.

Zo zijn er nog meer manier van werken wat wij niet gewend zijn. Ik vind
niet dat deze manieren slecht zijn. Ik vind het juist mooi dat ze het
anders doen als in Nederland. Ik ga ook niet de stagiair uithangen en
zeggen 'Maar in Nederland doen wij het zo'. Nee daar bereik je niks mee.
Die mensen zijn het zo gewend, dus ik moet me aanpassen aan hun manier
van werken en dat heeft tijd nodig. Maar ik weet zeker dat dat gaat
lukken en er een mooie tijd staat te wachten.


Verder verkennen we de stad per dag beetje beter. We hebben al genoeg
restaurants door gekregen om een keer lekker te gaan eten, dus dat gaan
we zeker doen. Verder proberen we zo veel mogelijk foto's te plaatsen.
Van het ziekenhuis mogen helaas geen foto's gemaakt worden, maar voor de
rest doen we ons best!


Groetjes Luuk